معنی رنگ شندی - جستجوی لغت در جدول جو

رنگ شندی

زرد بودن رنگ چهره، کنایه از شرمندگی، برای مثال طمع آرد به مردان رنگ زردی / طمع را سر ببر گر مرد مردی (ناصرخسرو - لغت نامه - رنگ زردی)، در پزشکی یرقان، زردی

فرهنگ فارسی عمید

رنگ شکری

(رَ گِ شَ کَ / شِ کَ)

رنگی که زردیش کم و مایل به سرخی بود. رنگ آل. رنگ نباتی. (آنندراج) :
تنگ کرده ست بسی حوصلۀ تنگ شکر
از لب پستۀ آن مهوش و رنگ شکری.
تأثیر (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

رنگ زنده

(رَ گِ زِ دَ / دِ)

رنگ سبز. (بهار عجم) (آنندراج) :
ز رنگ زنده اش فیروزه مرده
رگ کان زمرد نیش خورده.
ناظم هروی (در تعریف عصا از بهار عجم)

لغت نامه دهخدا

رنگ زردی

(رَ زَ)

کنایه از خجلت و شرمساری و شرمندگی:
طمع آرد به مردان رنگ زردی
طمع را سر ببر گر مرد مردی.
ناصرخسرو